Galli: Celcyclusregulatie

Gedurende de evolutie hebben organismen variaties ontwikkeld in hun celcyclusprogramma’s, zodat verschillende celtypen en weefsels kunnen worden gemaakt. Het Galli lab gebruikt verschillende modelsystemen, zoals C. elegans en in vitro-kweeksystemen, om fundamentele onderzoeksvragen te beantwoorden over de controle van de tijdens de ontwikkeling en weefselvorming.

Mitotische checkpointsignalering in verschillende celtypen

Antimitotische geneesmiddelen, zoals de taxanen en vinca-alkaloïden, worden veel gebruikt als chemotherapeutica voor de behandeling van kanker. Deze middelen verstoren het cytoskelet dat bestaat uit microtubuli. Daardoor remmen ze de aanhechting van chromosomen aan de mitotische spoel en activering van het spindle assembly checkpoint (SAC), een surveillancemechanisme dat de voortgang van de celdeling reguleert. Op dit moment is er nog zeer weinig bekend over SAC-signalering in normale weefsels in vivo, en of verschillende celtypen verschillen vertonen in SAC-activering. Een recente analyse van SAC-signalering bij C. elegans onthulde een geleidelijke toename van SAC-sterkte tijdens de vroege embryogenese, naarmate cellen kleiner en kleiner worden (1). Momenteel bestuderen we hoe de celgrootte de SAC-sterkte reguleert, en of verschillende weefsels verschillende SAC-activiteiten hebben.

Polyploïdie in ontwikkeling en ziekte

Hoewel de meeste diersoorten diploïd zijn, zijn veel weefsels en celtypen in dieren polyploïd, dus bevatten ze meer dan twee kopieën van hun DNA. Polyploïdie kan ontstaan ​​door celfusie, of als alternatief door endoreplicatie of endomitose, twee celcycluswijzigingen die leiden tot de replicatie van DNA zonder celdeling. Het is momenteel grotendeels onduidelijk hoe cellen deze alternatieve celcycli initiëren en wat hun functionele belang is voor weefselhomeostase. Bovendien wordt polyploïdisering ook vaak waargenomen onder pathologische omstandigheden, omdat het kan optreden als een reactie op stress of celdelingstoringen. Ons laboratorium is geïnteresseerd in het begrijpen hoe polyploïdisatie wordt gereguleerd in de normale fysiologie en wat de functionele gevolgen van het polyploïd zijn voor cellen en weefsels zijn. Om deze vragen te beantwoorden, hebben we een groot aantal verschillende in vitro en in vivo celsystemen ontwikkeld die ons in staat stellen moleculaire mechanismen en functies te ontleden.